Fort 2

Vandaag was ik van plan nog eens naar het fort van Wommelgem te fietsen en er rond te wandelen. Eenmaal aangekomen met de fiets, overviel een zekere nostalgie me. Hoeveel keren ben ik daar al niet geweest vroeger, gewoon gaan wandelen met de ouders, of spelen met vrienden. Ik was er al een paar jaar niet meer geweest.

Het fort van Wommelgem is een fort dat in 1860 is gebouwd, vlak voor de Duits-Franse oorlog. Het was een onderdeel van een fortengordel rond Antwerpen in geval van een Franse aanval. Dit fort ligt zover van de stad opdat vijanden niet dicht genoeg zouden kunnen komen om de stad te beschieten. De vele verdedigingen rond Antwerpen zijn er gekomen omdat, in geval van oorlog, men Antwerpen verkoos om België's laatste stand in uit te voeren. De gordel gold (typisch) als sterkste van Europa, maar werd al snel nutteloos omdat kanonnen steeds verder konden schieten. Daarop werden steeds nieuwe fortengordels en verschansingen gebouwd verder weg. De vorm van het fort van Wommelgem, is een regelrechte kopie van dat van Borsbeek, met een paar kleine aanpassingen. De vorm is ietwat bladvormig en gebaseerd op Duitse forten.

In 1977 kreeg de gemeente van Wommelgem de kans om het fort op te kopen. Daardoor werd het gebied omgezet in een groot recreatiedomein. Het liet toe dat vele verenigingen zich er vestigden, en er zijn verschillende musea en andere dingen te bezoeken.

De hoofdingang van het fort is aan de achterkant (het is uiteraard niet de bedoeling dat je een fort aan de voorkant binnen kan dringen). Daar aangekomen kan je kiezen naar het binnenfort te gaan, of te gaan wandelen of fietsen rond het fort.

 Er is een fietspad aangelegd rond de hele omtrek van het fort. Ernaast wordt op dit moment een baan aangelegd voor joggers, met speciale verende ondergrond. Dichter bij het water loopt er een breed wandelpad, en je kan hier en daar met een houten trapje verder naar beneden tot aan een platform bij de waterlijn. Dit maakt het fort ook zeer interessant voor vissers. Helaas kom je met deze wandeling niet in het fort zelf, je loopt slechts aan de buitenkant van de gracht. Desondanks is het een zeer mooie wandeling.

Het buitenfort is niet vrij toegankelijk. Als je er binnengaat wordt je tegengehouden door de politie (proefondervindelijk te weten gekomen). Het is maar eens de maand toegankelijk, waarbij je vergezeld wordt door een gids. 

Het binnenfort is echter vrij toegankelijk op elk moment. Je kan er zo binnenwandelen en vele verenigingen hebben er hun lokalen. Je loopt eerst een lange tunnel door, waarna je in een halve circel komt.

 Je kan er ook zonder schaamte binnenin rondwandelen. Of althans dat denk ik toch, want daar heeft de politie me nog niet tegengehouden.

 En ten slotte, voor de feestgangers onder ons, is er ook nog een feestzaaltje aan het einde van de halve cirkel.
Ik was er aanvankelijk naartoe gegaan, alleen maar om mijn deadline te kunnen halen, maar toen ik er aankwam, kreeg ik een gevoel van nostalgie over me heen. Ik keek er echt naar uit om nog eens rond te wandelen, om alle jeugdherinneringen op te halen. Hoeveel tijd ik hier wel niet heb doorgebracht! Maar de weergoden gunden me het niet. Het begon hard te regenen, waardoor ik me moest terugtrekken in een cafeetje en daarna naar huis.